Bakłażan to roślina warzywna wywodząca się z rodziny psiankowatych. Inne jej nazwy to oberżyna, psianka podłużna czy gruszka miłosna. W odróżnieniu od ziemniaków czy pomidorów, należących do tej samej rodziny, bakłażany nie są słodkie. Pochodzą z tropikalnych rejonów Indii. Bakłażan ma proste, zdrewniałe łodygi o zielonej lub fioletowej barwie, czasem pokryte kolcami. Cały krzew zasypany jest miękkimi, prawie puszystymi w dotyku liśćmi o wyraźnym unerwieniu. Kwiaty są obupłciowe, zebrane po kilka i mają fioletowy lub niebieskawy kolor. Gruszkowate owoce rosną do 30 cm długości, mają przeważnie filo teowy kolor. Bakłażan wymaga szczególnie dogodnych warunków uprawy, rośnie w zacisznych i ciepłych miejscach, lub glebę żyzną, wilgotną, z dużą ilością próchnicy, szybko się nagrzewającą.
Stosowany wewnętrznie: Bakłażany regulują nieprawidłowy przebieg procesów przemiany materii, stymulują biosyntezę białek, obniżają poziom cholesterolu we krwi; sok z suszonych lub gotowanych owoców bakłażana wykazuje silne działanie antybiotyczne, pomaga zapobiegać miażdżycy tętnic, zawałowi serca, pomocny jest w leczeniu chorób wątroby i w podagrze.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz