Banan

Banany są bylinami o gęsto wyrastających z ziemi pędach. Każdy z nich rozwija gigantyczne, podłużne liście dochodzące do 4,5 metra długości. Ze szczytu, na długim trzonku wyrasta kwiatostan, z którego po zaowocowaniu zwisają groniaste kiście żółtych bananów. Jeden pęk może składać się z około dwunastu kiści, zawierających ponad tuzin owoców, tak więc banan jest jedną z najobficiej rodzących roślin jadalnych, a pod względem wartości odżywczych najcenniejszym owocem.

Stosowany zewnętrznie: Proszek z bananów stosuje się leczeniu owrzodzeń, ropiejących wyprysków i stanów zapalnych skóry.

Stosowany wewnętrznie: Zawarty w bananach potas wspomaga leczenie nadciśnienia tętniczego, zapobiega zawałowi serca i miażdżycy, a witamina B6 łagodzi objawy napięcia przedmiesiączkowego i jest niezbędna w procesie tworzenia przeciwciał.

Bakłażan

Bakłażan to roślina warzywna wywodząca się z rodziny psiankowatych. Inne jej nazwy to oberżyna, psianka podłużna czy gruszka miłosna. W odróżnieniu od ziemniaków czy pomidorów, należących do tej samej rodziny, bakłażany nie są słodkie. Pochodzą z tropikalnych rejonów Indii. Bakłażan ma proste, zdrewniałe łodygi o zielonej lub fioletowej barwie, czasem pokryte kolcami. Cały krzew zasypany jest miękkimi, prawie puszystymi w dotyku liśćmi o wyraźnym unerwieniu. Kwiaty są obupłciowe, zebrane po kilka i mają fioletowy lub niebieskawy kolor. Gruszkowate owoce rosną do 30 cm długości, mają przeważnie filo teowy kolor. Bakłażan wymaga szczególnie dogodnych warunków uprawy, rośnie w zacisznych i ciepłych miejscach, lub glebę żyzną, wilgotną, z dużą ilością próchnicy, szybko się nagrzewającą.

Stosowany wewnętrznie: Bakłażany regulują nieprawidłowy przebieg procesów przemiany materii, stymulują biosyntezę białek, obniżają poziom cholesterolu we krwi; sok z suszonych lub gotowanych owoców bakłażana wykazuje silne działanie antybiotyczne, pomaga zapobiegać miażdżycy tętnic, zawałowi serca, pomocny jest w leczeniu chorób wątroby i w podagrze.

Awokado

Awokado rośnie na wiecznie zielonym drzewie z rodziny wawrzynowatych, zwane jest także gruszką aligatorowi, pochodzi z Meksyku, choć uprawiane jest też w Izraelu, Nowej Zelandii i na Hawajach. Owoc ten do niedawna był zupełnie nieznany w Europie, do której zaczął być masowo importowany zaledwie 30 lat temu. Istnieje 20 odmian awokado o owocach owalnych lub kulistych o różnym zabarwieniu. Najczęściej awokado ma kształt zbliżony do gruszki, jasnozielony lub żółty miąższ z dużą pestką. Owoce zrywa się gdy są twarde, a dojrzewają podczas transportu. Awokado zawiera 10-30% lekkostrawnego tłuszczu.

Stosowanie zewnętrzne: Awokado wchodzi w skład kremu przeciwko cellulitis, a dzięki dużej zawartości witamin A i E jest składnikiem regenerujących maseczek.

Stosowanie wewnętrzne: Dzięki 80% zawartości tłuszczów nienasyconych awokado obniża poziom złego cholesterolu, zabezpieczając jednocześnie tętnice i serce przed uszkodzeniami miażdżycowymi, rozszerza naczynia krwionośne. Awokado wpływając ochronnie na układ krążenia, obniża ciśnienie krwi. W infekcjach wirusowych awokado jest składnikiem działającym korzystnie na system odpornościowy organizmu.

Anyż

Anyż, zwany popularnie anyżkiem pochodzi z Egiptu i Azji Mniejszej. Jest rośliną jednoroczną, jego łodyga dorasta do wysokości 50 cm, występuje w miejscach słonecznych i osłoniętych od wiatru, preferuje gleby zasadowe o dużej zawartości wapnia. W okresie dojrzewania potrzebuje wysokiej temperatury. Owoce anyżu zawierają około 3% olejku anyżowego. Jako roślina lecznicza, a także dodatek do ciast, potraw i napojów był używany już przez Egipcjan około 1500 lat p.n.e.

Stosowany wewnętrznie: Olejek z anyżu jest składnikiem płynów do płukania jamy ustnej, past do zębów oraz perfum.

Stosowany zewnętrznie: Napar z anyżu stosuje się w chorobach górnych dróg oddechowych, wykazuje on działanie wykrztuśne, rozcieńczając śluz zalegający w oskrzelach; wpływa stymulująco na proces laktacji u kobiet karmiących. Olejek anyżowy ułatwia wydalanie gazów, zapobiega wzdęciom, wpływa rozluźniająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego.

Ananas

Ananas jest rośliną wieloletnią, pochodzącą z Brazylii. Obecnie jest uprawiany również na Kubie, Florydzie, w Puerto Rico, Afryce i Azji. Roślina ta potrzebuje niewiele wody, wyglądem przypomina agawę lub jukę. Ze środka krzewu wyrasta pęd z zielonymi liśćmi, poniżej którego znajduje się owoc, zawiązujący się z  kwiatostanu. Wysokość owocu bez korony wynosi 10-20 cm, a jego ciężar sięga pięciu kilogramów. Uprawia się różne odmiany tej rośliny, której owoce mogą się różnić kolorem skórki, od zielonego, poprzez odcienie żółci, po czerwień. O dojrzałości ananasa decyduje jego miękkość, a nie kolor. Jeszcze w XVIII wieku ananas uważany był za owoc królów, po raz pierwszy w Europie udało się wyhodować go w Anglii w 1972 roku.

Stosowany zewnętrznie: Może być pomocny w zwalczaniu infekcji skórnych, działając przeciwbakteryjnie i przeciw-wirusowo.

Stosowany wewnętrznie: Sok z ananasa zawiera składniki zapobiegające przywieraniu bakterii chorobotwórczych do ścian dróg moczowych. Badania kliniczne wykazały, że systematyczne spożywanie około 500 ml soku z ananasa skutecznie zapobiega infekcjom bakteryjnym układu moczowego, a w szczególności pęcherza moczowego. Ananasy są doskonałym źródłem manganu, który jest mikroelementem zapobiegającym i leczącym osteoporozę.

Agrest

Agrest jest rośliną powszechnie występującą w naszej strefie klimatycznej. W stanie dzikim można go spotkać w Azji, Europie Środkowej i Ameryce Północnej. Pędy tego wieloletniego krzewu pokryte są kolcami różnej wielkości, w zależności od gatunku. Większość odmian ma pędy sztywne, proste, liście o blaszkach trój lub pięciodzielnych, z ząbkowaniem na brzegu. Agrest jest rośliną łatwą w uprawie i odporną na mróz. Krzew ten owocuje na przełomie czerwca i lipca.

Stosowany wewnętrznie: agrest świeży lub w formie mrożonek jest bogatym źródłem witaminy C, zalecanej w przeziębieniach i grypie. Witamina C jest silnym przeciwutleniaczem, pomaga w leczeniu stanów astmatycznych, zapaleniu oskrzeli, stanach zapalnych różnego rodzaju, chorobach naczyń krwionośnych. Przetwory sporządzane z owoców agrestu pomogą nam zabezpieczyć się przed działaniem wirusów.

Stosowany zewnętrznie: Wyciągi z owoców agrestu mogą być stosowane w stanach zapalnych skóry, nie należy jednak stosować okładów z owoców agrestu na otarcia i otwarte rany skóry.